Τμήμα από τη βάση και το σώμα σκυφιδίου. Βρέθηκε το 2000 στα νότια της ανασκαφής του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε διαταραγμένες επιχώσεις της πρώιμης βυζαντινής εποχής. Όλη η επιφάνεια του αγγείου είναι καλυμμένη με ερυθρή σχετικά θαμπή βαφή. Μετά το ψήσιμό του, εξωτερικά και περιμετρικά της βάσης χαράχτηκε η επιγραφή ΕΡΑΝΟΥ.

Οι χαραγμένες επιγραφές στη βάση των αγγείων δήλωναν συνήθως το όνομα του ιδιοκτήτη τους. Η πρακτική αυτή θα ήταν χρήσιμη στα μέλη ενός νοικοκυριού, στους πελάτες ενός καταστήματος, στα μέλη μίας λέσχης ή στους συνδαιτυμόνες ενός συμποσίου, που επιθυμούσαν να χρησιμοποιούν τα προσωπικά τους σκεύη στους χώρους συγκέντρωσης. Οι ιδιοκτήτες άλλοτε χάραζαν ολόκληρο το όνομά τους, κάποιες φορές μάλιστα το συνόδευαν με το πατρώνυμο ή και κάποιο προσωνύμιο, άλλοτε μόνο το πρώτο ή τα πρώτα γράμματα. Στις συντομογραφίες, η επιλογή του αριθμού των γραμμάτων θα εξαρτιόταν από τον αριθμό των ονομάτων που ξεκινούσαν με τα ίδια γράμματα μέσα σε μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, ώστε να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για το ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του κάθε αγγείου.